donderdag 10 juli 2014

Kris de Bruyne over vader Arthur

In het laatste nummer (8 juli 2014) van het tv-weekblad Humo staat er een lezenswaardig interview met kleinkunstenaar Kris de Bruyne. Het interview handelt schier uitsluitend over zijn ouders. Over zijn vader, de Vlaams-nationale publicist Arthur de Bruyne, zegt hij onder meer: "Mijn vader schreef zesentwintig geschiedkundige boeken en gaf les aan het doofstommeninstituut, in de Van Schoonbekestraat in Antwerpen. Vader was een zeer gehoorzame jongen. En in tegenstelling tot Hector, een man van de wereld die van goede wijn en mooie vrouwen hield, was mijn vader spartaans en zeer rechtlijnig, bijna protestants. Aan tafel, met mijn broers en zussen, werd letterlijk gezegd: 'Niet wenen, niet lachen!' Zo ben ik opgevoed.
Mijn vader was een Vlaams-nationalist in hart en nieren, maar hij was geen collaborateur. Ik weet nog dat hij in de tv-reeksen 'De nieuwe orde' en 'De tijd der vergelding' van Maurice de Wilde werd uitgescholden voor het vuil van de straat, maar geen enkele Belgische krijgsraad heeft hem een dossier ten laste gelegd.
Ik maak nu een sprong in de tijd, naar de vroege jaren 70. Ik zie ons nog aan een grote tafel zitten bij bouwondernemer Walter Kunnen: mijn vader, oom Hector, mijn oudste zus, een jonge kerel die later Gerolf Annemans bleek te zijn, en Karel Dillen. Ik zat daar tegen mijn zin, want ik had een kater. Plotseling stonden mijn vader en mijn oom Hector op. Ze riepen synchroon, in de richting van Annemans en Dillen: 'Heren, daar doen wij niet aan mee!' Pas véél later bleek dat die dag, aan die tafel, het Vlaams Blok (sic) werd opgericht. Op het sterfbed van mijn vader wilde Karel Dillen hem nog een laatste groet komen brengen, maar vader wilde hem niet meer zien (resic). Arthur was zéker een Vlaams-nationalist, maar géén racist.
Mijn vader publiceerde in diverse kranten, onder verschillende pseudoniemen. Hij had acht (sic) schuilnamen. Echt tot hem doorgedrongen ben ik nooit. Dat liet hij niet toe. Hij is zeer langzaam doodgegaan, heeft zijn kaars stilletjes laten uitdoven. Hij had geen kanker, geen hartproblemen, hij had simpelweg genoeg van het leven".