zaterdag 30 maart 2013

Rommel in het Russisch

Sinds kort ligt het boek Infanterie greift an van Generalfeldmarschall Erwin Rommel of de Woestijnvos van het Afrikakorps in de Russische boekhandels (zie afbeelding). Het is opvallend hoeveel herinneringsboeken van Duitse generaals de laatste jaren in het Russisch vertaald werden. Voordien was dat al het geval met de herinneringen van de pantsergeneraal en uitvinder van de Blitzkrieg Heinz Guderian en deze van Erich von Manstein, de bedenker van het eerste Ardennenoffensief in 1940 en de veroveraar van de vesting Sebastopol op de Krim.
Eerder al werden de memoires en dagboeken van Josef Goebbels, Joachim von Ribbentrop en Albert Speer in het Russisch vertaald. Vermeldenswaardig is dat al deze boeken verkoopsuccessen in de boekhandel werden.

Vindevogel en Ortega y Gasset

Sinds gisteren ben ik begonnen met het schrijven van het zeventiende hoofdstuk van de Vindevogel-biografie. Het hoofdstuk zal handelen over zijn proces -als er al van een proces gesproken mag worden- voor het Gentse krijgshof, het genadeverzoek en de verwerping ervan door de entourage van prins-regent Karel en zijn executie. Het zullen eerder pijnlijke bladzijden om lezen worden. Zoveel onrechtvaardigheid.
Een paar dagen tevoren heb ik ook wat gelezen rond de Spaanse politieke filisoof José Ortega y Gasset, auteur van onder meer de Opstand der horden dat oorspronkelijk in 1930 in Spanje verscheen. Merkwaardig toch dat we niet beschikken over een recente, alles omvattende, biografie van hem. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat Ortega door de politiek correcte weldenkenden in het verdomhoekje van het rechtsradicalisme gedumpt werd. Immers twee zonen van hem vochten tijdens de Spaanse Burgeroorlog aan de zijde van Franco.

zondag 17 maart 2013

Vindevogel en de Boerenoorlog

De afgelopen weken heb ik me zonder pauze toegelegd op het schrijven van hoofdstuk XVI van de Vindevogel-biografie-in-wording. Een omvangrijk hoofdstuk handelend over zijn proces voor de Gentse krijgsraad. Als het woord proces hier wel mag gebruikt worden. In feite was het een afrekening zonder meer met alles waarvoor hij sinds 1920 gestreden had. Opvallend hierbij is dat ook zijn vrienden -van je vrienden moet je het inderdaad hebben maar gelukkig waren er uitzonderingen- van de Christen Volksbond hem lieten vallen als een baksteen.
Vooraleer het werk aan het volgende hoofdstuk te beginnen, gun ik me enkele dagen rust. Dat doe ik met het lezen van het voortreffelijk boek De Boerenoorlog van Martin Bossenbroek en het kijken naar de driedelige ZDF-reeks Unsere Mütter, unsere Väter. Deze reeks start vanavond en op 18 en 20 maart volgen de overige afleveringen. Het is de eerste maal dat een Duitse regisseur (Nico Hofmann) zich aan een dergelijk thema waagt. Het weergeven van de Tweede Wereldoorlog vanuit Duits standpunt is een gebeurtenis zonder meer.
Eind volgende week begin ik dan met hoofdstuk XVII.